Kompleks Boga to szczególny rodzaj zaburzenia psychicznego, który charakteryzuje się myśleniem, że człowiek jest wszechmocny. Jest on szczególnie niebezpieczny, bo osoba, która cierpi na ten syndrom, stanowi niebezpieczeństwo dla siebie i dla innych.
Czym jest kompleks Boga?
Nazywany inaczej syndromem Boga. Jedno z zaburzeń psychicznych, które towarzyszy psychozom, głównie w schizofrenii. Człowiek, który cierpi na kompleks Boga, uważa się za istotę o nadprzyrodzonej mocy. Twierdzi, że jest wszechmocny, że nie ma dla niego rzeczy niemożliwych, że może zrealizować wszystkie (najczęściej szalone) zamierzenia.
Taka osoba stawia się ponad innymi i ponad całym społeczeństwem. Uważa również, że nie dotyczą jej normy prawne, zasady formalne i reguły, które określają funkcjonowanie w zbiorowości.
Objawy kompleksu Boga
Człowiek, który cierpi na syndrom Boga najczęściej jest:
- poważnie zaburzony psychicznie – cierpi na schizofrenię lub inne choroby
- uważa, że jest nadczłowiekiem
- twierdzi, że posiadł całą wiedzę
- sądzi, że nie ma dla niego rzeczy niemożliwych
- myśli, że może rządzić światem
- uważa, że ma nadnaturalne moce
- z wyższością odnosi się do innych ludzi, których uważa za podjednostki w stosunku do siebie
Czytaj też:
Megaloman to nie pesymista. Czy wiesz, kim jest megaloman?
Przyczyny kompleksu Boga
Przyczyny tego zaburzenia psychicznego, tak jak innych, nie są jednoznacznie określone. Być może wpływ ma na to genetyka – jeśli w rodzinie występowały choroby psychiczne, istnieje duże prawdopodobieństwo, że kolejni członkowie rodziny będą je dziedziczyć. Według specjalistów w szczególnych wypadkach może ono wynosić nawet 50 procent (jeśli oboje rodzice są schizofrenikami).
Wpływ na rozwój zaburzeń psychicznych ma również wychowanie i środowisko, w którym wzrasta człowiek. Traumatyczne wydarzenia, przemoc, agresja, uzależnienia to jedne z czynników, które odciskają silne i trwałe piętno na psychice młodego człowieka.
Na rozwój czy nasilenie objawów choroby wpływają również zażywane substancje psychoaktywne, narkotyki, alkohol. Najczęściej kilka z tych czynników występuje równolegle np. człowiek, który cierpi na schizofrenię ma za sobą traumatyczne doświadczenia, jest uzależniony od substancji psychoaktywnych albo obciążony genetycznie.
Niebezpieczeństwo dla społeczeństwa
Człowiek, który cierpi na syndrom Boga, stanowi zagrożenie dla siebie i dla innych. Może robić skrajnie niebezpieczne rzeczy zagrażające życia, bo sądzi, że nic mu się nie stanie, np. balansować po krawędzi parapetu na wysokim piętrze czy rzucać się z balkonu.
Co więcej, stanowi on również zagrożenie dla innych ludzi. Gdy choroba się zaostrzy, a on sam uważa, że ma nadnaturalne zdolności i jest wszechmocny, może decydować się na czyny, które narażą innych na niebezpieczeństwo. Skrajnie niebezpieczne jest pozostawianie dzieci pod opieką takich osób. Schizofrenik może z nimi zabłądzić w lesie, bo sądzi, że przetrwa w każdych warunkach, może jeździć samochodem z ogromną prędkością, bo uważa, że jego pojazd jest niezniszczalny i robić inne rzeczy, które nakazuje mu jego chory umysł.
Syndrom Boga a egocentryzm
U niektórych osób, które wykazują zachowania egoistyczne czy egocentryczne, można zauważyć pewne aspekty kompleksu Boga. Tacy ludzie są przekonani o własnej wyjątkowości, uważają się za lepszych od innych, lubią narzucać im swoje zdanie, bo sądzą, że są nieomylni. Często charakteryzuje ich apodyktyczność, brak empatii i umiejętności współodczuwania.
Niektóre z tych cech rzeczywiście pokrywają się z objawami charakterystycznymi dla tego syndromu. Trzeba jednak podkreślić, że czym innym jest egoizm, w którym człowiek jest w pełni sprawny psychicznie i potrafi zachować trzeźwy osąd sytuacji, a czym innym choroba psychiczna, która wymaga leczenia.
Leczenie kompleksu Boga
Syndrom ten jest bardzo niebezpieczny i wymaga leczenia. Osoba, która sądzi, że jest nadczłowiek, powinna być poddana leczeniu psychiatrycznemu, najczęściej w zamkniętym ośrodku. Terapia zwykle trwa bardzo długo i towarzyszy jej leczenie farmakologiczne. Choroba może się wycofać, ale chory cierpi na nią już do końca życia. Pod wpływem różnych czynników może nastąpić ponowna faza choroby.
Czytaj też:
Naukowcy: Osoby z zaburzeniami psychicznymi starzeją się szybciej