To ćwiczenie opracowane przez terapeutę może uwolnić traumę z dzieciństwa

To ćwiczenie opracowane przez terapeutę może uwolnić traumę z dzieciństwa

Dodano: 
Smutek
Smutek Źródło: Shutterstock
Wiele osób cierpi z powodu traumy wywołanej przez trudne doświadczenia w dzieciństwie. Czy jako dorośli możemy coś z tym zrobić? Wypróbuj to ćwiczenie...

Trauma z dzieciństwa nie jest łatwa do pokonania. Ale są sposoby na wyzdrowienie i uwolnienie się od tego bólu. Jedno z ćwiczeń opracował dr Andrea Brandt, terapeuta małżeński i rodzinny z 35-letnim doświadczeniem zawodowym. Twierdzi, że jest bardzo korzystne dla większości jego klientów, którzy borykają się z trudnymi doświadczeniami. Ćwiczenie pomaga stawić czoła emocjom związanym z traumą i może poprawić sposób myślenia dzięki jego regularnej praktyce. Obejmuje ono 9 kroków.

Ćwiczenie uwalniające traumę z dzieciństwa

Krok 1: Uziemienie

Aby rozpocząć leczenie, musisz czuć się obecny tu i teraz. Udaj się więc w spokojne miejsce z dala od zakłóceń i zacznij się uziemiać. Aby to zrobić, usiądź i zamknij oczy, oddychając głęboko i skupiając się na swoim ciele. Skoncentruj się na swoich ramionach, napinając i rozluźniając mięśnie, czując ciężar kończyn. Poczuj ziemię pod sobą i zakorzeń się w niej. Wizualizuj energię z kości ogonowej łączącej cię z rdzeniem ziemi.

Krok 2: Przywołanie

Kiedy poczujesz się uziemiony, sięgnij do swoich wspomnień i pomyśl o czymś, co cię ostatnio zdenerwowało. Może to być cokolwiek, co wywołało reakcję – łagodną lub silną, albo sprawiło, że poczułeś się nagle odrętwiały. Przemyśl dokładnie ten incydent i wyobraź go sobie tak szczegółowo, jak tylko potrafisz. Jakbyś przenosił się w przeszłość, angażując także zmysły.

Krok 3: Wyczuwanie

Kiedy zaczniesz odczuwać, że te reakcje emocjonalne powracają, oddychaj głęboko i zrelaksuj się przez chwilę. Następnie obserwuj swoje ciało, zwracając uwagę na wszelkie doznania, które się pojawiają. Czy masz zaciśnięte pięści? Czy Twój puls przyspiesza? Pocisz się? Opisz sobie każde uczucie, spokojnie w swoim umyśle, ze szczegółami. Pracuj z nimi, aż opiszesz wszystkie fizyczne doświadczenia, z którymi masz do czynienia.

Krok 4: Nazewnictwo

Dla każdego doznania znajdź emocję, która je wyjaśnia i połącz je ze sobą. Jeśli na przykład masz zaciśnięte pięści, możesz być zły, a jeśli twój puls przyspiesza, oznacza to niepokój. Jeśli masz problem z nazwaniem emocji, pomocne może być przejrzenie listy złożonych emocji przed rozpoczęciem ćwiczenia, aby móc szybciej je dopasować. Dokładne rozróżnienie wielu podobnych emocji może być bardzo pomocne w pozytywnym uzdrowieniu.

Krok 5: Akceptacja

Akceptacja i miłość są niezbędne do uzdrowienia. Chociaż te emocje są złożone, powiedz sobie: „Kocham siebie za uczucia/emocje (tu nazywając każdą z nich)”. Ogłoś swoją miłość do siebie, przyjmuj akceptację siebie. Pamiętaj, że nikt ci jej nie da, jeśli sam jej nie poczujesz! Skoncentruj się mocno na tym kroku, poczuj czystą miłość do swojej osoby.

Krok 6: Doświadczanie

Teraz usiądź cicho ze swoimi uczuciami, doznaniami i swoimi reakcjami na nie. Obserwuj je cicho, niczym przechodnia. Nie oceniaj, nie krytykuj ani nie próbuj ich zmieniać. Przyjmij każdą emocję i doświadczenie, wyrażając je w naturalny i zdrowy sposób. Możesz płakać, krzyczeć lub uderzać w poduszkę, jeśli tak czujesz.

Krok 7: Otrzymywanie

Spróbuj połączyć emocje i doznania z rzeczami i wydarzeniami z przeszłości. Jakie przesłanie próbują ci przekazać twoje uczucia? Co mówią lub co by powiedziały, gdyby mogły mówić do ciebie? Jeśli masz trudności, weź długopis i zeszyt, aby zapisać w pełni swoje myśli.

Krok 8: Udostępnianie

Twoje refleksje mogą być mocne i wnikliwe. Jeśli chcesz, możesz podzielić się nimi z osobami, którym ufasz. Jeśli nie chcesz tego robić, zatrzymaj je dla siebie. Zapisz swoje uczucia i proces leczenia. Opisz też swoje emocje i powiązania z przeszłością, zastanów się nad nimi po kolei.

Krok 9: Zwolnienie

Wreszcie, wyobraź sobie, jak cała trauma i negatywna energia w twoim ciele opuszcza cię. Możesz to również zrobić w bardziej fizyczny sposób, wyrzucając rzeczy, które przypominają o twojej traumie. Możesz też stać np. pod prysznicem i wyobrażać sobie, że energia jest z ciebie wypłukiwana.

Pamiętaj! Możesz powtarzać to ćwiczenie tyle razy, ile jest to konieczne dla procesu regeneracji. Jest bardzo podobne do praktyk uważności, które również mają pozytywny wpływ na zaburzenia traumatyczne. Nie czuj się głupio i nie wstydź się – być może to jedna z odważniejszych rzeczy, które możesz zrobić w swoim życiu. Wpłynie bowiem na dalszą jego jakość, jeśli uda ci się pogodzić z trudnymi przeżyciami. Pamiętaj, że to proces, który może trwać w czasie. Jednak ważne jest, byś zawalczył o siebie. Wierzymy, że ci się uda!

Czytaj też:
Trauma seksualna – jak sobie z nią poradzić? „Z pozoru niezwiązane sytuacje mogą przywołać cierpienie”

Opracowała:
Źródło: Power of positivity