W obliczu niebezpieczeństwa strach skłania człowieka do działań obronnych. Jest to nieoceniony mechanizm przetrwania; nie ma jednak powodu, aby lęk trwał, gdy minie zagrożenie. Mózg neutralizuje pamięć tego uczucia za pomocą czegoś, co nazywa się „wyginięciem strachu”.
DNA kluczem do pamięci
Nowe badanie wykazało, że zdolność do neutralizacji strachu zależy od elastyczności własnego DNA. „Wspomnienia strachu muszą być plastyczne. Mogą być bardzo przydatne do przetrwania, ale mogą również utrudniać normalne funkcjonowanie” – mówi dr Paul Marshall z University of Queensland w Australii. Jest głównym autorem badania, które zespół opublikował w Nature Neuroscience.
Badania dra Marshall i starszego autora, prof. Tima Bredy'ego dotyczyły głównie dwóch struktur w mózgu: Z-DNA i ADAR1. Naukowcy doszli do wniosku, że u myszy Z-DNA szybko powstaje, gdy doświadczają strachu. Następnie, podczas neutralizacji strachu, ADAR1 wiąże się z Z-DNA. To z kolei zwiększa edycję RNA, która modyfikuje funkcję komórki, a tym samym pamięć. Wreszcie ADAR1 odwraca DNA z powrotem do bardziej normalnej struktury B-DNA. Jeśli wyniki eksperymentów na myszach dotyczą także ludzi, „wydaje się, że im łatwiej można przełączać się między strukturami DNA, tym bardziej plastyczna jest twoja pamięć”, mówi Marshall.
Czytaj też:
Bakterie mogą „pamiętać” wydarzenia z przeszłości