Jakie skutki uboczne mogą powodować leki antyarytmiczne?

Leki antyarytmiczne stosowane są w celu leczenia różnych dolegliwości ze strony układu krążenia. Arytmia nie jest jedynym wskazaniem do ich przyjmowania, a terapia dobierana jest indywidualnie ze względu na różne działanie konkretnych preparatów. Jakie skutki uboczne powodują leki na arytmię?

Leki antyarytmiczne – działanie

Wyróżnia się kilka leków o działaniu antyarytmicznym. Podawane są one doraźnie np. w postaci tabletek, zastrzyku lub kroplówki w przypadku wystąpienia nagłych nieprawidłowości w funkcjonowaniu mięśnia sercowego oraz stosuje się je długotrwale u osób chorych na serce i inne schorzenia układu krwionośnego. Ich działanie ma bezpośredni wpływ na czynność elektryczną serca, której zaburzenia mogą objawiać się częstoskurczem lub rzadkoskurczem.

Do często stosowanych leków antyarytmicznych zaliczamy, m.in.:

• propranolol,
  
• chlorowodorek diltiazemu,
  
• metoprolol,
  
• amiodaron.

Każdy z powyższych leków może wykazywać nieco inne działania uboczne oraz jest stosowany względem indywidualnych potrzeb pacjentów.

Propranolol – skutki uboczne i wskazania

Propranolol stosowany jest w przypadku m.in. arytmii serca, dławicy piersiowej, ostrych stanów np. przełomu tarczycowego, a także w profilaktyce zawału serca i leczeniu nadciśnienia tętniczego. Może powodować szereg skutków ubocznych, m.in.:

• niedociśnienie tętnicze,
  
• zaburzenia snu,
  
• koszmary senne,
  
• nadmierną senność,
  
• bezsenność,
  
• dolegliwości ze strony układu pokarmowego,
  
• zaburzenia czucia w kończynach,
  
• zawroty głowy.

Co więcej, długotrwałe stosowanie propranololu zwiększa ryzyko wystąpienia niewydolności mięśnia sercowego oraz bradykardii.

Chlorowodorek diltiazemu – skutki uboczne i wskazania

Chlorowodorek diltiazemu stosuje się m.in. w celu rozszerzenia naczyń krwionośnych oraz tętnic. Dzięki temu możliwe jest efektywne obniżenie zbyt wysokiego ciśnienia tętniczego oraz dotlenienie krążącej w organizmie krwi. Dzięki działaniu leku stabilizuje się także rytm serca.

Skutki uboczne, które często powoduje chlorowodorek diltiazemu to, m.in.:

• omdlenia,
  
• niedociśnienie,
  
• zaparcia,
  
• ból brzucha,
  
• biegunki,
  
• wymioty,
  
• ból i zawroty głowy,
  
• bezsenność,
  
• nadmierne pobudzenie nerwowe,
  
• bradykardia,
  
• obrzęki.

Metoprolol – sutki uboczne i wskazania

Metoprolol stosowany jest w celu stabilizacji pracy serca oraz obniżenia ciśnienia tętniczego krwi. Bywa także stosowany wspomagająco w leczeniu dławicy piersiowej oraz nadczynności tarczycy. Lek ten jest również stosowany u pacjentów po zawale.

Do częstych skutków ubocznych stosowania metoprololu zalicza się, m.in.:

• dolegliwości ze strony układu pokarmowego,
  
• osłabienie,
  
• senność,
  
• omdlenia i zawroty głowy,
  
• bradykardię,
  
• duszność wysiłkową,
  
• kołatanie serca.

Amiodaron – skutki uboczne i wskazania

Wskazaniem do zastosowania amiodaronu jest m.in. występowanie trzepotania i migotania przedsionków oraz zaburzenia rytmu serca, które dotyczą jego komór.

W przypadku tego leku najczęściej obserwowane skutki uboczne to, m.in.:

• dolegliwości ze strony układu pokarmowego,
  
• zaburzenia widzenia,
  
• zaburzenia smaku,
  
• światłowstręt,
  
• bradykardia.

Różne leki antyarytmiczne powodują podobne skutki uboczne. Wśród nich dominują zaburzenia ze strony układu pokarmowego np. zaparcia, biegunki oraz nudności i wymioty, a także dolegliwości, które związane są bezpośrednio z działaniem leków, czyli ich wpływem na stabilizację pracy serca. Częstym powikłaniem stosowania leków na arytmię jest bradykardia, czyli zmniejszenie częstotliwości rytmu serca oraz niedociśnienie, które prowadzi do wystąpienia omdleń, zawrotów głowy oraz innych, nieprzyjemnych dolegliwości. Niektóre z leków antyarytmicznych mogą wpływać także na stopniowe pogłębianie się niewydolności serca oraz zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych

.