Kilka dni temu Kanye West przyznał, że zmaga się z choroba dwubiegunową, więc ważne jest, abyśmy zrozumieli jego zachowanie w kontekście jego choroby psychicznej.
Co to jest choroba afektywna dwubiegunowa?
Choroba afektywna dwubiegunowa, wcześniej znana jako choroba maniakalno-depresyjna, obejmuje naprzemiennie okresy intensywnej manii (wysoka energia i aktywność) oraz ciężkiej depresji (niska energia i nastrój). Okresy maniakalne, które mogą trwać od dni do tygodni, są związane z:
-
intensywny wewnętrzny popęd do aktywności i niezdolność do siedzenia w bezruchu
-
wspaniałe pomysły i motywacja do osiągania wielkich rzeczy
-
szybka mowa, której trudno przerwać
-
słaby sen
-
silne poczucie jedności ze światem
- nastroje drażliwe lub podekscytowane.
Kiedy te okresy są mniej dotkliwe lub krótsze, zwykle nazywa się to hipomanią. Niedawne publiczne zachowanie Westa wskazuje, że mógł przechodzić okres hipomanii.
Depresyjne okresy, które często trwają od tygodni do miesięcy, są związane z:
-
przytłaczające zmęczenie
-
niskie nastroje
- myśli i zachowania samobójcze.
Widzimy również stany mieszane, w których osoba jest bardzo aktywna lub pobudzona, ale jednocześnie bardzo przygnębiona.
A ponieważ choroba ma charakter raczej epizodyczny niż trwały, wiele osób z chorobą afektywną dwubiegunową ma długie okresy dobrego samopoczucia i produktywnego zaangażowania w życie rodzinne, pracę i społeczeństwo.
Na kogo wpływa choroba afektywna dwubiegunowa i co ją powoduje?
Choroba zwykle zaczyna się w okresie dojrzewania i dotyka około 1% dorosłej populacji. Występuje silnie w rodzinach i występuje w równym stopniu u mężczyzn i kobiet. Mniej nasilone postacie choroby, często określane jako dwubiegunowe II lub zaburzenia ze spektrum dwubiegunowego, mają mniej intensywne okresy maniakalne (hipomanię) oraz niestabilny lub obniżony nastrój i mogą dotyczyć kolejnych 2-3% dorosłych.
Chociaż klasyfikowane są opisowo jako „zaburzenia nastroju”, jest bardziej prawdopodobne, że te zaburzenia stanowią błąd wewnętrznego zegara ciała (okołodobowego) w utrzymywaniu ścisłej synchronizacji z naszymi normalnymi 24-godzinnymi cyklami światło / ciemność i aktywność / sen.
Niektórzy badacze sugerują, że to niepowodzenie wewnętrznego układu okołodobowego w utrzymywaniu silnych rytmów jest prawdziwą przyczyną choroby afektywnej dwubiegunowej. Rzeczywiście, przejście z normalnego rytmu dobowego do okresów maniakalnych zwykle występuje wraz ze zmianami sezonowymi jesienią i wiosną, kiedy długość dnia (i okres ekspozycji na światło) zmienia się najszybciej. Zgadza się to z niedawnymi dowodami wskazującymi, że regularna ekspozycja na światło dzienne ma głęboki wpływ na zachowanie motoryczne i nastrój ssaków dziennych (aktywnych w ciągu dnia). Podobnie inne czynniki, które zakłócają normalny cykl snu i czuwania, mogą przyspieszyć epizody, takie jak podróże międzynarodowe, praca zmianowa, leki pobudzające i poród. Ale wciąż musimy dowiedzieć się o wiele więcej o tym, co powoduje chorobę afektywną dwubiegunową i co wywołuje epizody maniakalne, które się z nią wiążą.