W badaniach opublikowanych niedawno na łamach czasopisma naukowego „British Journal of Sports Medicine” wzięło udział ponad milion osób – szwedzkich poborowych między 16 a 25 rokiem życia. Obserwowano ich przez ponad 35 lat w latach 1968-2005. Analizowano aktywność fizyczną oraz stan zdrowia mężczyzn.
Aktywność fizyczna a ryzyko rozwoju raka
Eksperci odkryli, że aktywność fizyczna wiązała się z wyższą wydolnością krążeniowo-oddechową, a co za tym idzie mniejszym ryzykiem zachorowania na raka płuc, wątroby i przełyku. Odnotowano również spadek prawdopodobieństwa rozwoju nowotworów w obrębie głowy i szyi, żołądka, jelit, trzustki oraz nerek. Zaobserwowano jednak także odwrotną tendencję – wyższa sprawność mężczyzn niosła za sobą większe niebezpieczeństwo wystąpienia raka prostaty i skóry. Nie wiadomo jednak, jakie czynniki leżą u podłoża tych zależności. Zdaniem doktora Arona Onerupa z University of Gothenburg, głównego autora badania, rak prostaty czy skóry wykrywany u mężczyzn aktywnych fizycznie, nie prowadził do zgonu. Można więc domniemywać, że ruch pozostaje czynnikiem chroniącym przed poważnymi schorzeniami.
Uzyskane przez szwedzkich naukowców wyniki są przekonujące. Stanowią kolejny dowód na to, że warto promować aktywność fizyczną wśród młodych ludzi. Mark Hamer, profesor zwraca uwagę na jedną bardzo istotną kwestię dotyczącą przeprowadzonych badań. „Tak długi okres obserwacji prawie wyklucza prawdopodobieństwo wystąpienia odwrotnych zależności przyczynowo-skutkowych (istniejąca choroba skutkująca słabą sprawnością i przedwczesną śmiercią). Na tym właśnie polega przewaga szwedzkich badań nad innymi analizami dotyczącymi związku między ruchem a stanem zdrowia” – podkreśla ekspert.
Jaka aktywność fizyczna ma wpływ na rozwój raka?
Nie każda aktywność fizyczna – co zaznacza Aron Onerup – ma wpływ na rozwój nowotworów. Ćwiczenia aerobowe wykazują w tym zakresie większą skuteczność niż trening oporowy. Co zatem warto robić? Przede wszystkim biegać, pływać i jeździć na rowerze. Zmniejszenie ryzyka zachorowania na nowotwór nie jest jedynym „profitem”, jaki niesie za sobą uprawianie sportu. Codzienna „dawka” ruchu o umiarkowanej intensywności zapobiega schorzeniom układu krążenia, a także niewydolności serca i dobrze oddziałuje na psychikę. Podnosi poziom endorfin, czyli hormonów szczęścia za odczuwanie zadowolenia, redukcję stresu i łagodzenie dolegliwości bólowych.
Naukowcy zalecają, by w ciągu tygodnia ćwiczyć co najmniej przez 150 minut. Nie chodzi o bieganie w maratonach czy regularne uczęszczanie na siłownię. Każda aktywność jest ważna i może mieć zbawienny wpływ na funkcjonowanie organizmu (energiczny spacer, rowerowa przejażdżka w towarzystwie znajomych czy wykonywanie prac domowych). Nigdy nie jest za późno na poprawę kondycji.
Czytaj też:
Kardiolog sportowy: Rocznie nawet 10 tys. sportowców-amatorów doznaje nagłego zatrzymania krążeniaCzytaj też:
Jaka aktywność fizyczna jest najbardziej wskazana w cukrzycy? Radzi doktor n. med. Luiza Napiórkowska