W okresie pandemii COVID-19 resort zdrowia przyjął regulacje prawne pozwalające na czasową zmianę warunków pobierania i oddawania krwi. Teraz niektóre z tych przepisów zaczną obowiązywać na stałe. Co to oznacza w praktyce? Sprawdź.
Nowe zasady kwalifikacji dawców krwi
Jedna z najważniejszych zmian wprowadzonych przez resort zdrowia dotyczy kwalifikacji potencjalnych dawców krwi. Do tej pory o spełnieniu kryteriów pozwalających na oddanie krwi decydował wyłącznie lekarz. Na mocy nowych przepisów o stanie zdrowia potencjalnego kandydata orzekać będzie mogła również pielęgniarka. Czemu ma służyć to rozwiązanie? W uzasadnieniu do rozporządzenia czytamy, że poszerzenie zakresu kompetencji pielęgniarek powinno „przyczynić się do zwiększenia możliwości kwalifikacji dawców, w przypadku ograniczonej liczby lekarzy np. w oddziałach terenowych czy mobilnych akcjach pobierania krwi”.
Pozostałe zmiany wprowadzone przez Ministerstwo Zdrowia w rozporządzeniu można określić mianem „aktualizacji”. Ich głównym celem jest dostosowanie obowiązujących regulacji prawnych do obecnego stanu wiedzy w zakresie diagnostyki i medycyny. Co więcej, nowe przepisy mają być bardziej zrozumiałe i czytelne. Nowelizacja dotyczy badań diagnostycznych podczas kwalifikacji kandydata na dawcę krwi. Wprowadzono zmianę wartości ciśnienia skurczowego krwi oraz wartości referencyjnej leukocytów. Chodzi o prawidłową liczbę białych krwinek we krwi.
Kto nie może zostać dawcą krwi w świetle nowych przepisów?
Oddawać krwi nie mogą osoby cierpiące między innymi na padaczkę, choroby przewlekłe lub nawracające, zaburzenia psychiczne i cukrzycę leczoną insuliną. Kryteria dyskwalifikacji obejmują również osoby, które przeszły zapalenie kości i szpiku, a także wstrząs anafilaktyczny. W nowelizacji rozporządzenia doprecyzowano również przepisy dotyczące czasowej dyskwalifikacji. Obejmują one osoby:
- z malarią – oddawanie krwi możliwe trzy lata po ustąpieniu objawów choroby,
- z żółtaczką i zapaleniem wątroby – donacja możliwa 6 miesięcy po wyzdrowieniu,
- z napadami drgawek – donacja możliwa, jeśli przez co najmniej trzy lata nie obserwuje się nawrotu objawów,
- po usunięciu zęba lub leczeniu kanałowym – dyskwalifikacja trwa 7 dni;
- po wszczepieniu implantu lub innych zabiegach chirurgicznych – okres dyskwalifikacji to 4 miesiące,
- po innych zabiegach – obowiązuje 24-godzinny okres dyskwalifikacji
Skrócono okres dyskwalifikacji do 4 miesięcy (bez konieczności wykonywania dodatkowych badań) w sytuacjach, w których mogłoby dojść do naruszenia ciągłości skóry lub błon śluzowych. Dotyczy on również przypadków narażenie na choroby przenoszone drogą płciową lub drogą przetoczenia krwi. Okres ten może ulec wydłużeniu w zależności od dostępności testów i badań diagnostycznych na daną jednostkę chorobową. Osoba, która została czasowo lub stale zdyskwalifikowana jako dawca krwi na mocy starych przepisów może ubiegać się o ponowną kwalifikację.
Czytaj też:
Czy pielęgniarka może wypisać receptę na leki? Kiedy jest to możliwe?Czytaj też:
Za mało osób szczepi się przeciwko grypie. Można to zrobić nawet w aptece