Można być samotnym na wiele różnych sposobów. Ten stan ma wiele twarzy i dotyka nawet bardzo towarzyskie, otoczone gronem rodziny i przyjaciół osoby. Częściej samotność kojarzymy z osobami opuszczonymi przez bliskich, które mogą liczyć tylko na siebie, jednak uczucie samotności dotyka znacznie większą grupę ludzi młodych, prowadzących aktywne życie dorosłych, jak również seniorów.
Samotność a osamotnienie
Samotność i osamotnienie to nie to samo. Możemy czuć się osamotnieni, gdy na jakiś czas musimy rozstać się z rodziną lub przyjaciółmi, przeprowadzamy się do innego miasta lub kraju bądź straciliśmy bliską nam osobę. Osamotnienie to szczególny rodzaj tęsknoty za bliskością i wsparciem, jednak stan ten jest zazwyczaj przejściowy. Samotność powoduje, że pozostajemy sami ze sobą. W sytuacjach smutku i radości możemy liczyć tylko na siebie, nie mamy z kim podzielić się swoimi przemyśleniami. To uczucie możemy definiować na różne sposoby, bo każdy z nas inaczej odczuwa samotność.
Co to jest samotność?
Samotność bywa różnie definiowana. To subiektywne odczucie, które pojawia się w momencie braku satysfakcjonujących nas relacji międzyludzkich. Każdy z nas ma swoje wyobrażenia o życiu i dąży do osiągnięcia określonych celów. Trudno jest kroczyć przez życie samemu, bez rodziny, przyjaciół, partnera.
Choć samotność najczęściej kojarzymy z osobami dorosłymi, zwłaszcza seniorami, to coraz częściej dotyczy ona dzieci i młodzieży. Samotność na starcie życia zaburza postrzeganie rzeczywistości oraz ma negatywny wpływ na relacje społeczne i często kończy się także samotnością w dorosłym życiu.
Uczucie samotności możemy tłumić na wiele różnych sposobów – uciekając w pracę, pasje, używki.
Rodzaje samotności
Wyróżniamy kilka rodzajów samotności, które mogą być związane z m.in.:
- brakiem partnera życiowego,
- odsunięciem od rodziny,
- wykluczeniem społecznym o różnym podłożu,
- trwaniem w nieudanym związku,
- kompleksami,
- konfliktami rodzinnymi,
- utratą członków rodziny,
- przymusowym odsunięciem od społeczeństwa.
Samotność może być chroniczna lub przejściowa; może wiązać się z naszą świadomą decyzją lub być rezultatem splotu różnych zdarzeń. Czasami mamy do czynienia z ludźmi samotnymi ze względu na ich sposób bycia i cechy charakteru, które powodują potrzebę przebywania jedynie we własnym towarzystwie m.in. introwertykami oraz ludźmi, którzy nieświadomie odsuwają od siebie innych z powodu malkontenctwa, despotyzmu oraz indywidualnych, często nieakceptowalnych przez otoczenie, przekonań i stylu bycia.
Jednym z rodzajów samotności jest samotność w małżeństwie, którą powoduje brak relacji pomiędzy tworzącymi związek osobami. Może ona wynikać z wypalenia się uczucia, zbytniego skoncentrowania się jednej osoby na swoich potrzebach, jednak często jest też związana z modelem rodziny. Odczuwanie samotności przez osoby, które nie powinny czuć się samotne, bo są otoczone gronem rodziny i przyjaciół, nie należy do rzadkości. Często doświadczają jej osoby, które mają własne zdanie, kierują się w życiu własnymi zasadami lub w jakiś konkretny sposób odstają od ogółu.
Jak poradzić sobie z samotnością?
Aby poradzić sobie z samotnością, musimy znaleźć jej przyczynę. Warto przyjrzeć się swojemu życiu, temu, do czego dążymy i przeanalizować własne zachowanie. Tutaj pomocna okazuje się psychoterapia, dzięki której możemy zrozumieć nasze postępowanie oraz odkryć przyczyny podejmowanych decyzji.
Sposobem na samotność nie powinny być używki, bo jedynie chwilowo tłumią one nasz wewnętrzny ból, powodując, że jeszcze bardziej odsuwamy się od ludzi oraz niszczymy dotychczas zbudowane relacje, popadając w uzależnienie. Osoby samotne powinny przede wszystkim otworzyć się na nowe znajomości, poszukać interesującego sposobu spędzania czasu poza domem, bo w czterech ścianach nie znajdą bratniej duszy.
W przypadku samotności związanej z wykluczeniem społecznym np. osób niepełnosprawnych, seniorów, osób po przejściach, pomocne okazują się grupy i ośrodki wsparcia, Kluby Seniora i inne instytucje, które pomagają powrócić do społeczeństwa, zapewniając możliwość obcowania z osobami, które mają podobne problemy i potrzeby.
Czytaj też:
Jak zachowuje się autystyczne dziecko? Objawy i przyczyny autyzmu