Gdy świat zmagał się z początkiem pandemią COVID-19 w 2020 roku, w tle rozgrywał się dramat związany z wirusem HIV. Globalny raport UNICEF wykazał, że w ubiegłym roku zakażonych zostało 120 000 dzieci. Wiele z nich zmarło – średnio jedno na 5 minut.
W 2020 r. Afryka Subsaharyjska odpowiadała za 89 procent nowych zakażeń wirusem HIV u dzieci i 88 procent dzieci. Nastoletnie dziewczęta są tam sześć razy bardziej narażone na zakażenie wirusem HIV niż chłopcy. Około 88 procent zgonów dzieci związanych z AIDS miało miejsce w Afryce Subsaharyjskiej.
Około 15,4 miliona dzieci straciło jednego lub oboje rodziców z przyczyn związanych z AIDS w zeszłym roku. Dzieci osierocone z powodu AIDS stanowią 10 procent wszystkich sierot na świecie.
Przyczyny zakażeń wirusem HIV wśród dzieci
Raport wykazał, że przedłużająca się pandemia COVID-19 pogłębiła nierówności sprzyjające rozwojowi epidemii HIV. Na osłabieniu profilaktyki i leczenia zakażeń najwięcej miał stracić podatne na choroby dzieci, młodzież, kobiety w ciąży i matki karmiące piersią.
„Epidemia HIV wkracza w piątą dekadę w czasie globalnej pandemii, która przeciążyła systemy opieki zdrowotnej i ograniczyła dostęp do usług ratujących życie. Tymczasem rosnące ubóstwo, problemy ze zdrowiem psychicznym i nadużycia zwiększają ryzyko infekcji u dzieci i kobiet” – powiedziała Henrietta Fore, dyrektor generalna UNICEF.
„Jeżeli nie zwiększymy wysiłków na rzecz rozwiązania nierówności napędzających epidemię HIV, które są obecnie zaostrzane przez COVID-19, możemy zobaczyć więcej dzieci zarażonych wirusem HIV i więcej dzieci przegrywających w walce z AIDS” – ostrzegła Fore.
Zbyt mało dzieci otrzyma leczenie
Co niepokojące, 2 na 5 dzieci żyjących z HIV na całym świecie nie wie o swoim zakażeniu. Tylko nieco ponad połowa z nich otrzyma w końcu leczenie antyretrowirusowe, które skutecznie pomaga opanować zakażenie. Wiele krajów odnotowało znaczne zakłócenia w świadczeniu usług w zakresie HIV a początku 2020 r. Testy u niemowląt w krajach o wysokim obciążeniu pandemią spadły o 50 do 70 procent, a liczba nowych rozpoczętych terapii dla dzieci w wieku poniżej 14 lat spadła o 25 do 50 proc. Kilka państw doświadczyło również znacznego zmniejszenia liczby porodów w placówkach opieki zdrowotnej, testów na obecność wirusa HIV u matek i rozpoczęcia leczenia antyretrowirusowego HIV.
Sytuacja nieco poprawiła się w czerwcu 20202, kiedy pierwsza fala pandemii zaczęła hamować. Jednak nadal zasięg usług pozostaje znacznie poniżej poziomów sprzed pandemii, a prawdziwy zakres tego wpływu pozostaje nieznany. Co więcej, w regionach silnie obciążonych wirusem HIV przedłużająca się pandemia może jeszcze bardziej zakłócić opiekę zdrowotną i pogłębić luki w leczeniu.
Najwyższy odsetek dzieci otrzymujących leczenie antyretrowirusowe występuje w Azji Południowej (ponad 95 procent), następnie na Bliskim Wschodzie i Afryce Północnej (77 procent), Azji Wschodniej i Pacyfiku (59 procent), Afryce Wschodniej i Południowej (57 proc.), Ameryka Łacińska i Karaiby (51 proc.) oraz Afryka Zachodnia i Środkowa (36 proc.).
„Podnoszenie się po pandemii na świecie musi obejmować większe reakcje na zakażenia HIV. Aby wypełnić luki, inicjatywy te muszą być realizowane poprzez wzmocniony system opieki zdrowotnej i znaczące zaangażowanie wszystkich dotkniętych społeczności, zwłaszcza tych najbardziej narażonych” – zaapelowała dyrektor generalna UNICEF.
Czytaj też:
Dlaczego nadal nie ma szczepionki przeciwko wirusowi HIV?Czytaj też:
Jak człowiek zaraża się wirusem HIV? Przełomowe obserwacje naukowe: „Jest inaczej niż w podręcznikach”