W przypadku niedoczynności tarczycy łatwiej jest zauważyć, że w organizmie dzieje się coś złego, bo nasze samopoczucie się pogarsza i zaczynamy szybko przybierać na wadze. Nadczynność tarczycy to zdecydowanie bardziej podstępna choroba, którą trudniej jest zdiagnozować, ponieważ początkowo nic nie wskazuje na to, że mamy jakiekolwiek problemy ze zdrowiem. Jest zgoła odwrotnie – nie tyjemy i mamy energię do działania, ale to chwilowe, „pozytywne” objawy nadmiaru hormonów tarczycy, które krążą w naszym w organizmie.
Jak działa tarczyca?
Tarczyca jest niewielkim gruczołem, który spełnia niezwykle ważne funkcje w organizmie. Mechanizm działania tarczycy, która ma za zadanie wydzielanie hormonów tarczycowych T3 i T4, kontrolują podwzgórze i przysadka mózgowa. Mechanizm wydzielania hormonów tarczycy jest dość złożony i polega na tym, że podwzgórze pobudza przysadkę mózgową do wytwarzania hormonu TSH, który jest swoistym aktywatorem wydzielania hormonów T3 i T4.
Jeżeli mechanizm ten funkcjonuje w prawidłowy sposób, to w momencie spadku poziomu hormonów tarczycy w organizmie pobudzane jest podwzgórze, które następnie „informuje” przysadkę mózgową o konieczności wydzielania TSH w celu aktywacji pracy tarczycy. Sprzężenie zwrotne, z którym mamy w tym przypadku do czynienia, pozwala na utrzymanie w organizmie optymalnego poziomu hormonów umożliwiających prawidłowe funkcjonowanie wielu narządów i układów. Tarczyca jest gruczołem, który wpływa m.in. na:
- metabolizm,
- układ nerwowy,
- cykl menstruacyjny,
- poziom cholesterolu,
- temperaturę ciała.
Tarczyca wpływa także na naszą sprawność fizyczną, odpowiadając za siłę mięśni i mając wpływ na zdolności wysiłkowe. Co więcej, tarczyca ma także wpływ na pracę naszego serca.
Nadczynność tarczycy – co to jest?
Z nadczynnością tarczycy mamy do czynienia wówczas, gdy wydziela ona zbyt dużo hormonów. To skutkuje wieloma zaburzeniami w funkcjonowaniu organizmu oraz ma wpływ na większość narządów i układów, co sprawia, że pojawiają się objawy, które mogą świadczyć o niewłaściwej pracy tarczycy. Dzięki nadaktywnej tarczycy procesy zachodzące w organizmie przyśpieszają, wykorzystując większą ilość energii. Początkowo przyśpieszenie tempa przebiegu podstawowych procesów biologicznych jest niezauważalne, jednak z czasem, funkcjonujący na zwiększonych obrotach organizm zaczyna wysyłać sygnały, które powinny skłonić nas do wizyty u lekarza.
Nadczynność tarczycy – przyczyny
Zbyt wysoki poziom hormonów, który spowodowany jest nadczynnością tarczycy, może mieć związek zarówno z zaburzeniami bezpośrednio związanymi z tym gruczołem, jak i zaburzeniami w obrębie podwzgórza i przysadki mózgowej. Do najczęstszych przyczyn rozwoju nadczynności tarczycy zaliczamy m.in. przewlekłe stany zapalne tarczycy oraz guzki na tarczycy. Bardzo często nadczynność tarczycy wywołana jest chorobą Gravesa-Basedowa, która zaliczana jest do grupy schorzeń autoimmunologicznych. Przyczyną nadmiernego wydzielania hormonów tarczycy może być także nieprawidłowa praca podwzgórza lub przysadki mózgowej, którą powodują m.in. pojawiające się w mózgu guzy.
Za zaburzenia w pracy tarczycy najczęściej odpowiedzialne są stany zapalne o różnym podłożu. Może je wywołać np. infekcja bakteryjna lub wirusowa oraz autoagresja układu immunologicznego, który atakuje zdrowe komórki organizmu. W przypadku kobiet na funkcjonowanie gruczołu tarczycy mogą mieć także wpływ zmiany hormonalne w okresie ciąży i po porodzie. Jednym z czynników, które mogą spowodować nadczynność tarczycy, jest też zbyt duże spożycie jodu. Wyróżniamy pierwotną i wtórną nadczynność tarczycy, które związane są z działaniem różnych czynników.
Nadczynność tarczycy – objawy
Jak już zostało wspomniane, nadczynność tarczycy powoduje, że organizm działa na przyśpieszonych obrotach, co objawia się m.in.:
- przyśpieszeniem przemiany materii,
- przyśpieszeniem pulsu i kołataniem serca,
- nadmierną potliwością,
- problemami ze snem,
- zaburzeniami cyklu menstruacyjnego,
- zaburzeniami o podłożu neurologicznym np. drżeniem rąk,
- uczuciem niepokoju,
- nadpobudliwością.
W przypadku nadczynności tarczycy zaczynamy chudnąć, pomimo stosowania właściwej diety, często czujemy uderzenia gorąca i pocimy się, nawet gdy temperatura otoczenia lub nasza aktywność nie powinny powodować nadmiernej potliwości, jak również możemy zauważyć nienaturalne zaczerwienienie skóry twarzy i szyi. Co więcej, stajemy się niespokojni, wybuchowi i niestabilni emocjonalnie.
Czytaj też:
Choroby tarczycy – fakty, które warto znać. Objawy nadczynności i niedoczynności