Za odporność naszego organizmu na działanie różnych zagrożeń w postaci patogenów odpowiada nasz układ immunologiczny. Indywidualna odporność organizmu zależna jest od wielu czynników np. wieku, jednak ogromną rolę odgrywają w niej białe krwinki krwi, czyli leukocyty. Do białych krwinek zaliczamy limfocyty – to jeden z kilku rodzajów leukocytów, którego zadaniem jest aktywna obrona organizmu w momencie jego zagrożenia.
Limfocyty – co to jest?
Podstawowym płynem ustrojowym, który warunkuje nasze życie, jest krew. Jej nadmierna utrata wiąże się ze śmiercią, o ile nie zostanie przeprowadzona transfuzja. Także choroby krwi mogą doprowadzić do śmierci. Najgroźniejszymi z nich są schorzenia o podłożu nowotworowym, które okazują się nie tylko bardzo trudne w leczeniu, ale także dość często nawracają.
Krew składa się z czerwonych krwinek (erytrocyty), białych krwinek (leukocyty), płytek krwi (trombocyty) i osocza. Nieprawidłowości związane ze składem ilościowym oraz jakościowym krwi wskazują na różne schorzenia i zaburzenia, które nie dotyczą jedynie układu krwiotwórczego. Jednym z rodzajów białych krwinek są limfocyty. Krwinki te mogą pełnić różne funkcje i wytwarzane są przez organizm w różnych miejscach. Produkcja limfocytów odbywa się m.in. w szpiku kostnym oraz w węzłach chłonnych.
Rodzaje limfocytów
W organizmie człowieka wytwarzane są 3 rodzaje limfocytów, czyli:
- limfocyty T,
- limfocyty B,
- komórki NK.
W przypadku limfocytów T mamy do czynienia z grupą komórek, za których produkcję odpowiada grasica. Mają one bezpośredni wpływ na funkcjonowanie układu immunologicznego, warunkując właściwą odpowiedź immunologiczną, która pozwala na skuteczne niszczenie antygenów.
Limfocyty B to komórki krwi, które produkowane są w szpiku kostnym. Są one odpowiedzialne za wytwarzanie przeciwciał, dzięki którym stajemy się odporni na niektóre zakażenia, np. tylko raz przechodzimy choroby wieku dziecięcego. Czynnikiem aktywującym pracę limfocytów B są także szczepienia ochronne, które poprzez wprowadzenie do organizmu określonych patogenów, wywołują reakcję obronną, pozwalając na nabycie czasowej lub trwałej odporności.
Ostatnia grupa limfocytów to komórki NK, które również pełnią bardzo ważne funkcje w organizmie. Dzięki nim organizm broni się przed zakażeniem, niszcząc atakujące go patogeny.
Jaką funkcję pełnią limfocyty?
Limfocyty mają za zadanie skuteczne rozpoznanie, identyfikację oraz zniszczenie wnikających do organizmu z zewnątrz, a także rozwijających się w jego wnętrzu patogenów. Dzieje się to poprzez uruchomienie reakcji obronnej, czyli stanu zapalnego. Typową reakcją obronną, w której uczestniczą limfocyty, jest także podniesienie temperatury ciała. To znak, że armia białych krwinek rozpoczęła w organizmie walkę z niewidocznym dla nas wrogiem. Z tego względu nie jest zalecane zbijanie stanu podgorączkowego oraz umiarkowanej gorączki, bo zaburza to mechanizmy naturalnej obrony organizmu.
O czym świadczą podwyższony poziom limfocytów?
W celu określenia poziomu limfocytów wykonywane jest badanie krwi. Morfologia pozwala ocenić kondycję naszego organizmu, dlatego powinna być wykonywana regularnie. Prawidłowa liczba leukocytów zmienia się wraz z wiekiem, dlatego interpretacją badań krwi powinni zajmować się specjaliści. Podwyższone leukocyty świadczą o toczącym się w organizmie stanie zapalnym o najczęściej wirusowym podłożu. Podwyższenie leukocytów może mieć też związek z chorobami autoimmunologicznymi, występowaniem zaburzeń hormonalnych i chorobami układu chłonnego o podłożu nowotworowym. Do najczęściej diagnozowanych nowotworów, które powodują znaczny wzrost poziomu limfocytów, zaliczamy m.in. białaczki.
Limfocyty poniżej normy
Także niski poziom limfocytów świadczy o nieprawidłowej pracy naszego organizmu. Wskazuje on m.in. na zaburzenia odporności o różnym podłożu. W tym przypadku możemy mieć także do czynienia z efektem ubocznym stosowanych leków, stanem osłabienia po wyniszczających terapiach antynowotworowych, jak również objawem wskazującym na poważne problemy zdrowotne np. zakażenie nerek, nowotwory i schorzenia autoimmunologiczne.
Czytaj też:
„Cichy zabójca kobiet” wymknął się naukowcom. 20-letnie badania „nie dały zadowalających rezultatów”