Na początku pandemii COVID-19 nasza informacja o chorobie pochodziła z klinicznych przypadków COVID-19. Dzisiaj badania na ten temat są już możliwie wyczerpujące. Uporządkuj swoją wiedzę i sprawdź, co dzieje się w poszczególnych fazach choroby COVID-19.
Fazy choroby COVID-19
Szybko stało się jasne, że COVID-19 bardzo różni się od grypy sezonowej, z wyższą śmiertelnością i większą liczbą zakażeń. Więcej czasu zajęło, aby zdać sobie sprawę z istotnych różnic i podobieństw z SARS. Na przykład COVID-19 jest zakaźny nawet podczas fazy przedobjawowej. Również procesy fizjologiczne, które są szkodliwe w jednej fazie choroby, mogą okazać się pomocne później.
Aby wyjaśnić różne procesy zachodzące w ciele, chorobę podzielono na cztery oddzielne fazy, które odpowiadają różnym stopniom nasilenia: łagodnej, umiarkowanej, ciężkiej i krytycznej. Jednak osoby z COVID-19 mogą, ale nie muszą, wykazywać cechy wcześniejszych lub późniejszych faz.
Faza łagodna: Inwazja komórek i replikacja wirusa w nosie
Małe badanie próbek wirusowych od dziewięciu osób przyjętych do szpitala w ramach potwierdzonych przypadków COVID-19 w Niemczech wykazało znaczenie replikacji wirusa w nosie dla wczesnego rozprzestrzeniania się go. Przeciętnie w ciągu pierwszych 5 dni objawów pojawiło się 676,000 kopii wirusa na wymazie z górnych dróg oddechowych. Poziomy wirusa u sześciu z dziewięciu uczestników były niewykrywalne w nosie i gardle do 10. dnia od zakażenia.
Faza umiarkowana: Zaalarmowano replikację w płucach i układzie odpornościowym
Badanie obciążenia wirusowego wykazało, że aktywna replikacja wirusa zachodzi w górnych drogach oddechowych. Siedmiu na dziewięciu uczestników wymieniło kaszel wśród swoich początkowych objawów. W przeciwieństwie do malejącej liczby jednostek wirusowych w górnych drogach oddechowych liczba jednostek wirusa w plwocinie wzrosła dla większości uczestników. U dwóch osób z objawami infekcji płuc wirus w plwocinie osiągnął swój szczyt w dniach 10 i 11.
Faza ciężka: Zapalenie płuc
Zapalenie płuc w COVID-19 występuje, gdy części płuc się konsolidują i zapadają. W ramach odpowiedzi immunologicznej białe krwinki, takie jak neutrofile i makrofagi, wpadają do pęcherzyków płucnych. Tymczasem naczynia krwionośne wokół worków powietrznych stają się nieszczelne, w odpowiedzi na zapalne substancje chemiczne uwalniane przez białe krwinki. W rezultacie oddychanie staje się trudne, a powierzchnia płuc, w której zwykle odbywa się przenoszenie tlenu, ulega zmniejszeniu, co prowadzi do duszności.
Faza krytyczna: zespół ostrej niewydolności oddechowej, burza cytokinowa i niewydolność wielonarządowa
Najczęstszym czasem wystąpienia fazy krytycznej jest 10 dni od zakażenia. Może pojawić się nagle u niewielkiego odsetka osób z łagodną lub umiarkowaną chorobą. W ostrym zespole ostrej niewydolności oddechowej etap zapalny ustępuje etapowi zwłóknienia. Cytokiny są chemicznymi mediatorami uwalniającymi białe krwinki, takie jak makrofagi, i pochłaniają zainfekowane komórki. W skrajnych okolicznościach może to doprowadzić do niewydolności układu sercowo-naczyniowego.
Czytaj też:
Różnice płciowe w COVID-19. Kto choruje częściej – kobiety czy mężczyźni?