Biorąc pod uwagę obecny wysoki poziom bezrobocia związany z COVID-19, wszystkie potencjalne negatywne skutki należy zrozumieć i rozwiązać.
Chia-Huei Wu jest profesorem psychologii organizacyjnej w Leeds University Business School przynależącej do University of Leeds w Wielkiej Brytanii. Jego zainteresowania badawcze obejmują proaktywność w pracy, rozwój pracy i osobowości oraz subiektywne samopoczucie. Opowiedział o korelacji niepewności co do zatrudnienia, a stanem osobowości.
Czytaj też:
Sondaż. Ilu Polaków straciło pracę z powodu koronawirusa?
Niepewność zatrudnienia a życie codzienne
Doświadczenia zawodowe i środowisko mogą kształtować rozwój osobowości, a różne składniki stopniowo kształtują to, kim jednostka jest u szczytu swojej kariery zawodowej. Wu w swoich badaniach uwzględnił rolę zadowolenia z pracy i/lub charakterystyki pracy, autonomii w kształtowaniu własnej samooceny i osobowości. Następnie przeniósł swoje zainteresowania na chroniczną niepewność pracy (tj. postrzeganą niepewność pracy przez długi czas), ponieważ strach przed utratą pracy może zasadniczo wpłynąć na zaangażowanie w pracę i życie społeczne.
Jeśli takie zmartwienie będzie się utrzymywało, może to spowodować długoterminowe konsekwencje dla tego, jak ktoś myśli o sobie i środowisku, a także, jak wchodzi w interakcje z innymi lub naszą osobowością w tych aspektach. Spekulacje Wu są częściowo oparte na obserwacjach w środowisku akademickim. Młodzi studenci zwykle martwią się o znalezienie stałej pracy lub o utrzymanie się w niej i zapewnienie sobie bezpieczeństwa finansowego. Taki niepokój, trwający zwykle wiele lat, może zaszkodzić pracy i życiu społecznemu, przynosząc długofalowe konsekwencje.
Poza środowiskiem akademickim wzrost niepewnego zatrudnienia we wszystkich branżach na całym świecie uwydatnił nasilenie niepewności zatrudnienia, co oznacza, że więcej osób może być narażonych na niepewność zatrudnienia w perspektywie długoterminowej. Wiemy doskonale, że niepewność zatrudnienia może negatywnie wpłynąć na wydajność, zdrowie i dobre samopoczucie. Ale to, czy niepewność zatrudnienia, jeśli będzie trwała, miałaby długoterminowe konsekwencje dla osób, jest pytaniem, na które Wu i inni naukowcy starali się odpowiedzieć w ich nowym badaniu.
Wielka Piątka
Badacze analizowali dane z badania gospodarstw domowych, dochodów i dynamiki pracy HILDA. Jest to krajowe badanie gospodarstw domowych w Australii przeprowadzane co roku od 2001 r., przechwytujące reprezentatywne próbki od ludności i obejmujące pracowników z szerokiego przekroju zawodów i wszystkich form zatrudnienia. Wykorzystane dane dotyczyły samooceny bezpieczeństwa i osobowości pracowników w okresie dziewięciu lat między 2005 a 2013 rokiem. W ramach pomiaru niepewności pracy zapytano, jak uczestnicy postrzegają bezpieczną przyszłość w swojej pracy. Miara osobowości została oparta na ugruntowanej ramie znanej jako Wielka Piątka, która dzieli ludzką osobowość na pięć ogólnych cech: stabilność emocjonalna (w przeciwieństwie do neurotyzmu), ugodowość, sumienność, ekstrawersja i otwartość.
Na podstawie danych 1046 pracowników z Australii, których śledzono przez 9 lat, naukowcy stwierdzili, że kiedy pracownicy dostrzegali niepewność zatrudnienia przez kilka kolejnych lat, miało to negatywny wpływ na rozwój ich osobowości. W szczególności chroniczna niepewność pracy pogarsza rozwój osobowości, ponieważ u tych, którzy doświadczyli większej niepewności pracy w ciągu dziewięciu lat, zwiększył się poziom neurotyczności oraz zmniejszyła się ugodowość i sumienność. Te trzy cechy osobowości odzwierciedlają stabilność emocjonalną, społeczną i motywacyjną. Krótko mówiąc, chroniczna niepewność zatrudnienia sprawia, że pracownicy:
- łatwo stają się niespokojni, drażliwi i przygnębieni
- koncentrują się na własnych negatywnych uczuciach, co uniemożliwia zwracanie uwagi na innych i budowanie harmonijnych relacji społecznych
- stają się mniej zmotywowani do skutecznego ustalania i osiągania celów.
Co ważne, powyższe trzy cechy osobowości reprezentują zdrowy rozwój osobowości, ponieważ wraz z wiekiem i dojrzewaniem stajemy się z czasem bardziej stabilni emocjonalnie i bardziej sumienni. Badania pokazują zatem, że gdy pojawia się chroniczna niepewność zatrudnienia, zaburza to normatywny proces rozwoju osobowości, potencjalnie wpływając na sukces i zdrowie jednostki oraz generując długoterminowe koszty dla osób, miejsc pracy i społeczeństwa. Wyniki ogólnie wykazały zerowy efekt chronicznej niepewności zatrudnienia w odniesieniu do ekstrawersji i otwartości.
Czytaj też:
Po pandemii firmy nie będą ryzykować. Wierzą, że nadchodzą lepsze czasy
Co cię zaskoczyło naukowców w ich ustaleniach?
Chociaż chroniczna niepewność pracy może być związana z negatywnymi zmianami osobowości, naukowcy są ciekawi, czy większa kontrola pracy lub odwrotnie: autonomia mogłyby pomóc w złagodzeniu negatywnych skutków. Nie znaleźli takiego efektu. Ciągła kontrola pracy nie może pomóc, ponieważ jest to źródło zasobów dla pracowników w określaniu ich zadań i czynności zawodowych, które nie mogą pomóc im w radzeniu sobie z problemami związanymi z trwałością stosunków pracy. To zerowe ustalenie sugeruje, że lepszy plan pracy, taki jak oferowanie większej autonomii pracy, nie może zapobiec negatywnemu wpływowi chronicznej niepewności zatrudnienia.
COVID-19 spowodował globalną utratę miejsc pracy, zgodnie z raportem Międzynarodowej Organizacji Pracy. Ponieważ rynek pracy cierpi z powodu silnego pogorszenia koniunktury i nie wiadomo, kiedy zostanie w pełni przywrócony do normy, zagrożenie chroniczną niepewnością zatrudnienia może stać się poważne. Takie wyzwanie zmusiło osoby, organizacje i rządy do jeszcze intensywniejszej pracy w celu zwalczania niepewności zatrudnienia.
Co możemy zrobić na poziomie indywidualnym, aby zmniejszyć poważny wpływ chronicznej niepewności zatrudnienia? Oprócz dążenia do utrzymania obecnych miejsc pracy poprzez wkładanie większego wysiłku i wykazywanie lepszych wyników, możemy proaktywnie zarządzać naszą sytuacją zawodową i karierą. Możemy na przykład aktywnie budować sieć zawodowych kontaktów, uczyć się nowych umiejętności oraz gromadzić informacje o różnych rynkach pracy i ścieżkach kariery. Zwiększenie mobilności zawodowej lub zwiększenie możliwości znalezienia innej pracy jest sposobem na ochronę przed niepewnym położeniem. Tymczasem świadomość tego, jak chroniczna niepewność zatrudnienia może wpłynąć na nas w dłuższej perspektywie, może być równie ważna, ponieważ taka świadomość może pomóc nam pamiętać o jej negatywnych konsekwencjach i znaleźć sposoby na złagodzenie jej wpływu.
Jak przezwyciężyć strach?
Okazuje się, że możemy pomóc sobie i innym przezwyciężyć negatywny wpływ niepewności zatrudnienia. Chroniczna niepewność pracy może podważać stabilność emocjonalną, społeczną i motywacyjną. Możemy pomóc innym cierpiącym z powodu niepewności zatrudnienia, pomagając im chronić stabilność w tych aspektach. Będą potrzebować wsparcia emocjonalnego, kiedy przyjdzie moment zmartwienia. Musieliby wtedy wiedzieć, czy nadal są chronieni. Musieliby również wiedzieć, że nadal są w stanie osiągać coś i nie mogą zapomnieć o docenieniu tego, co osiągnęli, pomimo obaw o bezpieczeństwo zatrudnienia. Przypominanie naszym przyjaciołom, którzy niestety cierpią z powodu niepewności zatrudnienia, o naszym wsparciu może być dla nich małym, ale ważnym źródłem otuchy. Nasze wsparcie w tych trzech aspektach może w dłuższej perspektywie złagodzić negatywny wpływ niepewności zatrudnienia na zmianę osobowości.