Hipokrates z Kos, zwany ojcem medycyny stworzył pierwszą typologię temperamentu. Swoją klasyfikację oparł na kryteriach stricte biologicznych. Wyróżnił cztery rodzaje „charakterów” na podstawie dominacji jednego z płynów ustrojowych w ciele człowieka – krwi, żółci, żółci czarnej lub śluzu. Substancje te określał mianem „humorów”. Na przestrzeni lat koncepcja Hipokratesa została zmodyfikowana przez wielu specjalistów, między innymi szwedzkiego psychologa Thomasa Eriksona, który – wzorem Carla Junga i Waltera Clarka – wyodrębnił cztery kolory osobowości. Sprawdź, jaka barwa reprezentuje twoją naturę. Warto też dowiedzieć się więcej o psychologii kolorów., ponieważ barwy w różny sposób oddziałują na człowieka.
Typ czerwony, czyli dynamiczny i wybuchowy choleryk
Typu czerwonego trudno nie zauważyć. Lubi dominować w najbliższym otoczeniu oraz kontrolować innych. Cechuje go niezależność, żywiołowość i stanowczość. Szybko podejmuje decyzje. Nie stroni od wyzwań. Uwielbia rywalizację i zawsze stawia sobie wysoko poprzeczkę. Nie znosi bezczynności. Nie zgadza się na kompromisy. Dąży do maksymalnej swobody działania. Poszukuje uznania w środowisku. Potrafi zarządzać zespołem. Doskonale odnajduje się na stanowiskach kierowniczych lub menadżerskich. Ma umiejętności przywódcze oraz organizacyjne. Jest władczy, konkretny i nastawiony na cel. Nie przyznaje się do popełnianych błędów. Chętnie podejmuje ryzyko i przejmuje inicjatywę. Miewa zmienne nastroje. Świetnie radzi sobie w trudnych sytuacjach. Na wszelkie próby manipulacji reaguje agresją. Lepiej motywują go słowa uznania niż finansowe gratyfikacje.
Jak współpracować z typem czerwonym? Mów do niego pewnie, szybko i zdecydowanie. Posługuj się konkretami. Nie zbaczaj z tematu i zmierzaj do sedna sprawy. Unikaj zbędnych szczegółów i długich opowieści. Podawaj wyłącznie istotne fakty i zawsze bądź dobrze przygotowany do rozmowy. Okazuj mu szacunek i podkreślaj jego wysoką pozycję. Pamiętaj, że choleryk ma swoją opinię na każdy temat i bez oporów ją wygłasza, nawet wtedy, gdy nikt nie prosi go o zdanie.
Poznaj typ żółty, wesołego sangwinika
To optymista z natury. Cieszy się życiem, a uśmiech nie schodzi mu z twarzy. Zaraża wszystkich dobrą energią i marzeniami. Jest duszą towarzystwa. Lubi być w centrum uwagi. Z łatwością rozkręci każdą imprezę. Chętnie pierwszy przystępuje do działania. Rozpiera go energia. Podejmuje spontaniczne decyzje. Polega na swojej intuicji. Łatwo nawiązuje relacje z innymi ludźmi i zdobywa ich sympatię. Pielęgnuje przyjaźnie oraz znajomości. Dobrze wie, że szerokie kontakty stanowią często klucz do sukcesu – zarówno w życiu zawodowym, jak i osobistym. Jest wesoły, gadatliwy, zabawny i niecierpliwy. Często nie słucha innych i nie pozwala im dokończyć wypowiedzi. Bywa niefrasobliwy, naiwny, a także egoistyczny. Kocha komplementy. Obawia się odrzucenia. Nie lubi być sam. Często przesadza i uogólnia. Do jego mocnych stron należy kreatywność. Dlatego udaje mu się rozwiązać problemy, które dla innych stanowią przeszkodę nie do pokonania. Ma umiejętności perswazyjne i przywódcze.
Jak dogadać się z typem żółtym? Mów do niego szybko, melodyjnym i mocnym głosem. Używaj graficznych określeń. Maluj słowem obrazy. Bądź swobodny i przyjazny. Wyrażaj emocje. Aktywnie słuchaj tego, co sangwinik ma do powiedzenia. Daj mu możliwość wyboru. Nie narzucaj żadnych rozwiązań. Rób podsumowania tego, co zostało już ustalone. Nie wdawaj się zbytnio w szczegóły.
Typ zielony to zrównoważony flegmatyk
„Zieloni” stanowią w społeczeństwie większość. Są spokojni, nieśmiali, powściągliwi, lojalni, empatyczni i cisi. Unikają konfliktów. Nie lubią zmian. Ważne decyzje odkładają na później. Mają rozwinięty zmysł obserwacji. Bywają leniwi i niedbali. Trudno ich zmotywować do działania. Cenią sobie relacje z ludźmi. Brakuje im zdecydowania w ustalaniu celów. Potrafią się podporządkować, ale nie umieją bronić własnego zdania. Pracują powoli i w zgodzie z innymi. Potrzebują poczucia bezpieczeństwa. Dobro rodziny i zespołu jest dla flegmatyka wartością najwyższą. Ten typ wychodzi z założenia, że grupa zawsze ma rację. Liczy się dla niego ład i porządek. Doskonale odnajduje się na takich stanowiskach pracy jak administrator czy księgowy.
Jak rozmawiać z flegmatykiem? Nie mów do niego zbyt szybko i głośno. Bądź spokojny, uprzejmy i zorganizowany. Pokaż mu, że jest dla Ciebie ważny. Daj mu czas do namysłu. Jeśli chcesz go do czegoś przekonać, wykorzystaj zdanie osoby, która dla „typu zielonego” jest autorytetem. Przedstaw mu najlepsze rozwiązanie i nie pozostawiaj wyboru. Nie możesz się wahać.
Czytaj też:
Samotność wyrządza więcej szkód niż palenie 15 papierosów dziennie? To możliwe
Typ niebieski – skrupulatny melancholik
Typ niebieski jest perfekcjonistą w każdym calu. Cechuje go punktualność, ostrożność, systematyczność i sumienność. Zawsze wszystko dokładnie analizuje i sprawdza. Zwraca uwagę na szczegóły. Uwielbia cyfry i wykresy. Nie okazuje uczuć. Trudno go zadowolić. Nie znosi hałasu i zamieszania. Zadaje wiele pytań. Pracuje wolno, ale z najwyższą precyzją. Respektuje obowiązujące prawa i zasady. Potrafi rozwiązywać problemy. Świetnie odnajduje się w realizacji zadań, które wymagają umiejętności matematycznych czy analitycznych.
Jak porozumieć się z melancholikiem? Mów spokojnie i cicho. Bądź rzeczowy i skup się na faktach. Podaj informacje w sposób jasny, uporządkowany i logiczny. Proponuj rozwiązania, ale nie zmuszaj go do podejmowania decyzji. Cierpliwie wyjaśniaj i przedstawiaj dowody (tabele, wykresy etc.).
Każdy człowiek jest „mieszanką” różnych kolorów
Warto zwrócić uwagę na fakt, że każdy człowiek reprezentuje tak naprawdę kilka różnych kolorów jednocześnie. Najlepiej dogadują się ze sobą osoby z przewagą tych samych cech, najgorzej te, które są swoimi przeciwieństwami, na przykład choleryk i flegmatyk. Znajomość różnych typów temperamentu czy osobowości pozwoli Ci nie tylko lepiej dogadać się ze współpracownikami, ale też łatwiej porozumieć się z rodziną i przyjaciółmi.
Czytaj też:
Sangwinik: chodzący ideał? Cechy, zalety, wady sangwinikaCzytaj też:
Ambiwertyk: kim jest i co wyróżnia ten typ osobowości?
Źródło: Thomas Erikson, „Otoczeni przez idiotów. Jak dogadać się z tymi, których nie sposób zrozumieć”, Wielka Litera 2017