Naukowcy przetestowali 4518 leków na 578 liniach ludzkich komórek rakowych. Od tego czasu baza powiększyła się o ponad 6000 związków. Badacze oznaczyli każdą linię komórkową kodem kreskowym DNA przy użyciu metody molekularnej o nazwie PRISM. Kody kreskowe przyspieszyły testy, umożliwiając badaczom zebranie kilku linii komórkowych na jednej szalce bez utraty zdolności do śledzenia współczynnika przeżycia każdej z nich w reakcji na związek leku.
Czytaj też:
Czy amigdalina leczy raka?
Nieznane dotąd funkcje leków
Odkryto sposoby, w jakie niektóre związki zwalczały komórki rakowe, ujawniając nieznane wcześniej podatności na leczenie raka. Większość z tych mechanizmów obejmowała interakcję z wcześniej pomijanymi komórkami rakowymi. Pierwszy autor, dr Steven Corsello wyjaśnia: „Większość istniejących leków przeciwnowotworowych działa poprzez blokowanie białek, ale odkrywamy, że związki mogą działać poprzez inne mechanizmy”.
Na przykład niektóre leki nie hamowały białek w komórkach rakowych, jak oczekiwano, ale zamiast tego zwalczały raka, aktywując inne białka lub stabilizując interakcje między białkami. Tepoksalina, związek przeciwzapalny, oddziaływał z nieznanym celem w celu osłabienia ekspresji białka, które w przeciwnym razie wzmocniłoby odporność komórek rakowych na chemioterapię. Ten związek był pierwotnie przeznaczony do stosowania u ludzi, ale obecnie jest zatwierdzony do leczenia choroby zwyrodnieniowej stawów u psów. Podejście oparte na komórkach pozwoliło ujawnić te zaskakujące interakcje łatwiej niż inne metody badawcze.
Leczyć cukrzycę i raka jednocześnie?
Naukowcy odkryli, że leki opracowane w celu leczenia cukrzycy, zmniejszania stanu zapalnego i kontrolowania zaburzeń spożywania alkoholu były potencjalnie przydatne w leczeniu raka. Wyczerpująca lista linii komórkowych mechanizmów, za pomocą których działa każda linia komórek rakowych, pozwoliła zespołowi przewidzieć, które związki mogą być najskuteczniejsze. Na przykład disulfiram, lek, który może wspomagać leczenie zaburzeń związanych ze spożywaniem alkoholu atakował linie komórkowe mutacjami, które wyczerpały określone białka zwane metalotioneinami.
Naukowcy mają nadzieję, że w przyszłości mechanizmy wywołujące raka każdej linii komórkowej będą mogły służyć jako biomarkery by ustalić, które leki są szczególnie dobre w ich zwalczaniu.
Czytaj też:
Eksperci: Nieleczenie otyłości skutkuje skróceniem życia średnio od 14 do 17 lat