Prawie 40 proc. kobiet doświadcza objawów depresji w okresie okołomenopauzalnym, ale często pozostaje ona niewykryta i nieleczona, ponieważ wielu lekarzy nie przeprowadza badań przesiewowych i nie jest przygotowanych na opcje leczenia. W nowym badaniu przeanalizowano praktyki przesiewowe oraz postępowanie w przypadku depresji w okresie okołomenopauzalnym.
Czytaj też:
Uderzenia gorąca – jakie odczucia im towarzyszą?
Wiedza na temat depresji?
Objawy depresji w przypadku dużej liczby kobiet związane są ze zmianami hormonalnymi, historycznymi epizodami depresji, wydarzeniami życiowymi oraz genetycznymi predyspozycjami do depresji. W miarę pojawiania się coraz większej ilości danych potwierdzających obecność czynników ryzyka depresji w okresie okołomenopauzalnym oraz w miarę starzenia się populacji pacjentek, lekarze muszą zostać lepiej wykształceni, aby rozpoznawać i radzić kobietom z depresją.
Wskaźniki rutynowych badań przesiewowych oraz przekonania świadczeniodawców i wiedza na temat objawów depresji w okresie okołomenopauzalnym do tej pory nie były badane. Celem tego nowego badania było lepsze zrozumienie wzorców praktyki klinicznej położników-ginekologów w zakresie badań przesiewowych i postępowania w depresji.
Ankieta została wysłana do 500 praktykujących położników-ginekologów, którzy byli stypendystami American College of Obstetricians and Gynecologists oraz członkami Collaborative Ambulatory Research Network. Stwierdzono, że ponad jedna trzecia respondentów (34,1 proc.) nie badała regularnie kobiet w wieku okołomenopauzalnym pod kątem depresji i że ponad połowa (55 proc.) uważa, że nie są one przygotowane do radzenia sobie z problemem.
Edukacja wyższej jakości na temat depresji wiązała się z wyższymi wskaźnikami badań przesiewowych. Odkrycia te sugerują, że udoskonalone szkolenie położników-ginekologów w zakresie diagnozowania i leczenia depresji może poprawić wskaźniki badań przesiewowych.
Czytaj też:
Nie uprawiasz seksu zbyt często? Szybciej będziesz mieć menopauzę