Obecność koronawirusa SARS-CoV-2 w organizmie zazwyczaj stwierdza się za pomocą testu diagnostycznego. Zazwyczaj do jego wykonania skłaniają pierwsze objawy infekcji, do których należy zazwyczaj: duszność, kaszel, wysoka temperatura, utrata węchu i utrata smaku. Pojawić mogą się również dreszcze, drgawki, ból gardła, ból głowy, bóle mięśni i zmęczenie. Test na obecność koronawirusa powinna wykonać także osoba, która miała bezpośredni kontakt z zakażonym, nawet jeśli czuje się dobrze. Za szczególnie niebezpieczny uważa się również kontakt z zakażoną osobą przez co najmniej 15 minut – bez przerwy lub z przerwami.
Testowanie społeczeństwa w kierunku zakażenia wirusem SARS-CoV-2 ma na celu nie tylko potwierdzenie choroby oraz wykrycie osób, które przechodzą infekcję bezobjawowo lub skąpoobjawowo. Dzięki testowaniu możliwe jest także poddanie kwarantannie nosicieli wirusa, którzy mogliby zakażać innych i stać się przyczyną powstawania nowych ognisk choroby.
W leczenie koronawirusa wykorzystuje się m.in. leki przeciwwirusowe czy steroidy zmniejszające obrzęk płuc. Niektórzy pacjenci wymagają wspomagania oddychania, takiego jak wentylacja mechaniczna. W szpitalach wykonuje się także transfuzje z osocza ozdrowieńców.
Ryzyko ciężkiego przebiegu choroby COVID-19 zwiększa się u osób z obniżoną odpornością, starszych i przewlekle chorych. W celu uniknięcia zakażenia zaleca się szczepienia ochronne przeciwko koronawirusowi.
